از بس کریم بود که درهم خرید و رفت / در ازدحام ، حاجت ما نیز داده شد...

بسم الله الرحمن الرحیم

خاک حرم رسید ، دوا نیز داده شد

آب حرم رسید، شفا نیز داده شد

 ***

اصلا بهانه هاست که ما را می آورد

با دادن بهانه ، بها نیز داده شد

 ***

هر جا اگر به خواسته ها لطف می شود

در این حرم نخواسته ها نیز داده شد

 ***

از بس کریم بود که درهم خرید و رفت

در ازدحام ، حاجت ما نیز داده شد

*** 

اصلا به خواهش کم ما اکتفا نکرد

ما سنگ خواستیم ، طلا نیز داده شد

 ***

میخواستم به مشهد تو راهی ام کنند

دیدم برات کرببلا نیز داده شد

----------------------------------------

"علی اکبر لطیفیان"

"یا فاطمۀ اشفعیلی فی الجنۀ"

همسایه سایه ات به سرم مستدام باد

لطفت همیشه زخم مرا التیام داد

وقتی انیس لحظه ی تنهایی ام توئی

تنها دلیل اینکه من اینجایی ام توئی

هر شب دلم قدم به قدم میکشد مرا

بی اختیار سمت حرم میکشد مرا

با شور شهر فاصله دارم کنار تو

احساس وصل میکند آدم کنار تو

حالی نگفتنی  به دلم دست میدهد

در هر نماز مسجد اعظم کنار تو

بانو! تمام کشور ما خاک زیر پات

مردان شهر نوکرو  زن ها کنیز ه ات

اعجاز این ضریح که همواره بی حد است

چیزی شبیه پنجره فولاد مشهد است

قم سالهاست با نفسش زنده مانده است

باور کنید پیش مسیحا نشسته ایم

بوی مدینه می وزد از شهر ما،بیا

ما در جوار حضرت زهرا نشسته ایم

از ما به جز بدی که ندیدی ببخشمان

از دست ما چه ها که کشیدی ببخشمان

                             من هم دلیل حسرت افلاک می شوم

                            روزی که زیر پای شما خاک می شوم

        

حسنی هستی و کرم داری....

بسم الله الرحمن الرحیم

تا که پایم به این حرم وا شد
غصه از روی سینه ام پا شد
درد بی دردی ام مداوا شد
طبع خشکیده ام شکوفا شد

فصل تنهایی ام دگر طی شد
وطن  مادری  من  ری  شد
 
پیش پای تو سر نمیخواهم
جز دلی دربدر نمی خواهم
به منی که جگر نمی خواهم
میدهی هر قدر نمی خواهم

جرأت پر زدن به من دادی
بسکه عشق حسن به من دادی

حسنی هستی و کرم داری
خوشبحالت که تو حرم داری
چه قدر عزت و حشم داری
نکند از درت برم داری!

میروم بی تو رو به حیرانی
ملجأ  مردمان  تهرانی

نامت عبدالعظیم آقا جان
لقبت هم کریم آقا جان
همگی از قدیم آقا جان
با تو همسایه ایم آقا جان

سایه ات مستدام همسایه
شخص عالی مقام همسایه

شب جمعه در ازدحام حرم
شده ام خم به احترام حرم
زندگی ام شده به نام حرم
پرچم سبز روی بام حرم

آبروی تمام  "ایران"  است
نفس تازه ای به هر جان است

داده ام در هوای تو پر را
میدهم پای تو تن و سر را
میزنم حرف های آخر را
ناله های غریب مادر را

ما شنیدیم از دل صحنت
جان به قربان سفره ی پهنت

_{شاعران :محمد حسن بیاتلو
            جعفر ابوالفتحی}